To w jaki sposób prowadzi się księgowość nie zależy od przedsiębiorcy, ponieważ musi się on dostosować do panujących przepisów. Wymogi dotyczące prowadzenia księgowości narzucane są przez ustawę o rachunkowości i ustawę o podatku dochodowym. Zgodnie z ich założeniami, prowadzenie pełnej księgowości dotyczy:
- spółek handlowych (osobowych i kapitałowych, w tym również w organizacji) oraz spółek cywilnych, a także innych osób prawnych, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego,
- osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy przekroczyły równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro,
- jednostek organizacyjnych działających na podstawie Prawa bankowego, przepisów o obrocie papierami wartościowymi, przepisów o funduszach inwestycyjnych, przepisów o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej lub przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, bez względu na wielkość przychodów,
- gmin, powiatów, województw i ich związków,
- oddziałów i przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych.
Podmioty powyższe zobligowane są do prowadzenia ksiąg rachunkowych, w których skład wchodzą:
- dzienniki
- księga główna
- księgi pomocnicze
- inwentarz
- zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej i pomocniczej
Przedsiębiorstwa, które nie przekroczyły limitu dochodów i nie są zobligowane do prowadzenia pełnej księgowości ze względu na rodzaj prowadzonej działalności- są uprawnione do tego, by prowadzić księgowość w formie uproszczonej.
Zazwyczaj prowadzi się ją za pomocą księgi przychodów i rozchodów (KPiR). Jednak firmy, które spełniają odpowiednie wymogi i kryteria, mogą skorzystać z dodatkowych form prowadzenia uproszczonej księgowości, do których zalicza się:
- ryczałt od przychodów ewidencjonowanych,
- kartę podatkową.