Aktywa przedsiębiorstwa są to, według definicji, składniki majątku pozyskane w przeszłości, które mają przynieść określone korzyści ekonomiczne w przyszłości. Jednostka gospodarcza może uzyskać korzyści na różne sposoby, np. dzięki sprzedaży aktywów lub wykorzystania ich do wytworzenia innych towarów i usług. Aktywa które nie przynoszą żadnych zysków nie mogą być jako takie wykazane w bilansie, ponieważ nie spełniają warunków określonych w definicji.
Aktywa dzielą się na:
– trwałe – które pozostają w dyspozycji przedsiębiorstwa przez okres dłuższy, niż 12 miesięcy,
– obrotowe – które przyniosą określone korzyści ekonomiczne w perspektywie krótszej, niż jeden rok.
Aktywa są ujmowane w bilansie pod koniec roku obliczeniowego (lub w innym terminie, zależnie od charakteru bilansu) po stronie przeciwnej do pasywów. Aby ująć konkretne aktywa w księgach rachunkowych, konieczne jest sprawowanie nad nimi kontroli przez jednostkę. Oznacza to, że jednostka ta ma prawo do zysków z danych składników majątkowych (nie musi się to wiązać z prawem własności). Wymaganym warunkiem jest też możliwość określenia wartości aktywów wykazanych w księgach.
Aktywa są finansowane ze źródeł, które w bilansie określa się mianem “pasywów”. Mogą to być kapitały i zobowiązania.