Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą i operująca środkami takimi, jak urządzenia, maszyny, lub środki niematerialne i prawne przez czas dłuższy niż rok, ma obowiązek prowadzenia ewidencji środków trwałych.
Środkami trwałymi nazywa się takie składniki majątku, które mają przynieść przedsiębiorstwu korzyści ekonomiczne w perspektywie dłuższej, niż 12 miesięcy. Zalicza się do nich budynki, lokale, środki transportu, i inne przedmioty.
Kto jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji środków trwałych?
Są to: osoby fizyczne, spółki partnerskie osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie prowadzące działalność gospodarczą, zobowiązane do prowadzenia księgi przychodów i rozchodów lub korzystające z ryczałtu ewidencjonowanego.
Nie istnieje żaden wymagany wzór ewidencji środków trwałych. Powinny w nim jednak znaleźć się informacje takie, jak:
– liczba porządkowa środka trwałego,
– data przyjęcia do używania i data nabycia,
– określenie środka trwałego,
– określenie dokumentu poświadczającego nabycie,
– wartość początkowa,
– stawka i kwota amortyzacji,
– zaktualizowana wartość początkowa,
– zaktualizowana kwota odpisu amortyzacyjnego,
– symbol KŚT,
– wartość ulepszenia, które zwiększa wartość początkową,
– data zbycia lub likwidacji oraz jej powód.