Poznaliśmy już przebitkową technikę prowadzenia księgowości. Tym razem przekonamy się na czym polega technika tabelaryczna.
Prowadzenie księgowości w ten sposób nie wiąże się z technikami komputerowymi. Wszystko wykonywane jest ręcznie. Często formę tabelaryczną nazywa się „amerykanką”. Polega ona na prowadzeniu księgi dziennik – główna. Jest to połączenie dziennika oraz księgi głównej. Dziennik to urządzenie księgowe przeznaczone do ewidencji operacji gospodarczych w ujęciu chronologicznym. Księga
główna składa się natomiast z kont syntetycznych służących do dokonywania zapisów systematycznych. Niestety liczba kont jest ograniczona, tak samo jak możliwość podziału pracy między pracowników. Wiadomo przecież, że w tym samym momencie księgi używać może tylko jedna osoba. Właśnie dlatego forma tabelaryczna sprawdza się w niedużych firmach.
Zapisy dokonywane w dzienniku – główna są bardzo przejrzyste i w razie popełnienia błędu, z łatwością można go odnaleźć. Trudności nie sprawia również uzgodnienie zapisów na kontach syntetycznych z zapisami w urządzeniach analitycznych.
Jeśli chcesz poznać trzecią z technik prowadzenia księgowości – formę rejestrową – wystarczy śledzić ten blog!