Karta Polaka to dokument, którego zadaniem jest potwierdzenie przynależności do Narodu Polskiego, aczkolwiek NIE OZNACZA ona posiadania obywatelstwa, jak również NIE JEST dokumentem upoważniającym do przekroczenia granicy lub osiedlenia się na terenie Polski.
Karty Polaka nie można przyznać osobie, która:
– posiada obywatelstwo polskie,
– posiada zezwolenie na pobyt stały w Polsce,
– posiada status bezpaństwowca.
Kartę Polska może otrzymać każdy, kto spełni poniższe warunki:
– wykaże swój związek z polskością przez np. znajomość języka polskiego, bądź znajomość i kultywowanie polskich tradycji oraz zwyczajów,
– złoży w obecności konsula pisemną deklarację przynależności do Narodu Polskiego,
– udowodni, iż jest narodowości polskiej, bądź co najmniej jeden z rodziców, bądź dziadków posiada/posiadał,
– złoży oświadczenie, iż zainteresowany, bądź jego wstępni nie repatriowali się z terenu Polski na podstawie umów zawartych przez Polskę w latach 1944-1957 z Białoruską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Ukraińską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Litewską Socjalistyczną Republiką Radziecką oraz Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich,
– posiada polskie pochodzenie, które można potwierdzić zgodnie z przepisami ustawy z dnia 09.11.2000 r. odnośnie repatriacji, ale pod warunkiem, iż znajomość języka polskiego jest co najmniej na poziomie podstawowym.
