Kogo zobowiązuje ustawa do prowadzenia pełnej rachunkowości?

Prowadzenie rachunkowości w Polsce reguluje ustawa o rachunkowości z 1994 roku. Zawiera ona wiele zasad prowadzenia rachunkowości, sporządzania sprawozdań finansowych oraz sposób badań księgowych sprawozdań finansowych i zasady usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Pełna księgowość gwarantuje wiedzę w zakresie:

  • ewidencji przychodów i kosztów,
  • ewidencji majątku i źródeł jego finansowania,
  • inwentaryzacji majątku i zobowiązań,
  • sprawozdań finansowych,
  • karty wynagrodzeń pracowników.

W ustawie znajdują się zapisy, dotyczące tego w jakich jednostkach należy zachowywać przepisy ustawy o rachunkowości, a jednocześnie gdzie należy prowadzić pełną rachunkowość. Przepisy te mają zastosowanie do:

1. spółek handlowych (osobowych i kapitałowych, w tym również w organizacji) oraz spółek cywilnych, z zastrzeżeniem punktu 2, a także innych osób prawnych, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego,

2. osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro,

3. jednostek organizacyjnych działających na podstawie Prawa bankowego, przepisów o obrocie papierami wartościowymi, przepisów o funduszach inwestycyjnych, przepisów o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych lub przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, bez względu na wielkość przychodów,

4. gmin, powiatów, województw i ich związków, państwowych, gminnych, powiatowych i wojewódzkich jednostek budżetowych, gminnych, powiatowych i wojewódzkich zakładów budżetowych,

5. jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek,

6. oddziałów i przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej,

7. jednostek niewymienionych wcześniej, jeżeli otrzymują one na realizację zadań zleconych dotacje lub subwencje z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego lub funduszów celowych.