Kontynuując temat amortyzacji, który został podjęty kilka wpisów wcześniej, warto powiedzieć nieco więcej o odpisach amortyzacyjnych.
Odpisy amortyzacyjne są kosztami uzyskania przychodów, obliczonej od wartości początkowej środków trwałych. Odpisy są wymiernymi wyznacznikami zużywania się składnika majątku w czasie. Nie są tym samym co aktualizacja wyceny związana ze zmianą wartości środka trwałego, która dokonywana jest głównie przez podmioty stosujące rachunkowość pełną. Zwyczajowo podatnik rozlicza się w okresie kupna środka trwałego do momentu pełnego zrównania się jego wartości początkowej z sumą odpisów amortyzacyjnych albo do momentu jego zbycia, likwidacji lub ogłoszenia upadłości.
Prawidłowo prowadzona amortyzacja wymaga między innymi księgowania odpisów amortyzacyjnych w kosztach we właściwej wysokości.
Odpisy amortyzacyjne mogą być dokonywane w równych ratach co miesiąc lub równych ratach co kwartał, jak również jednorazowo na koniec roku podatkowego.
Co ważne, suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych w pierwszym roku podatkowym (kiedy środki zostały wprowadzone do ewidencji), nie może przekroczyć wartości tych odpisów za okres wprowadzenia ich do ewidencji do końca tego roku podatkowego.