Podatek VAT naliczony uznaje się za koszt uzyskania przychodu:
- w całości – gdy dany podatnik jest zwolniony z podatku od towarów i usług bądź nabył towar i usługi w celu wytworzenia lub odsprzedaży towarów albo świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
- częściowo – w takiej wysokości, w której zgodnie z przepisami podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług, jeżeli naliczony podatek nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.
Z kolei podatek VAT należny można wliczyć w koszty uzyskania przychodu:
- w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – kosztem nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów,
- w sytuacji zużycia lub przekazania przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy,
- w przypadku towarów przekazanych nieodpłatnie, jeśli wyłącznym warunkiem ich przekazania jest wcześniejsze nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości, lub wartości.