Ustawa o podatku VAT określa specjalną procedurę do rozliczania podatku od towarów i usług – jest to procedura VAT marża. Korzystać z niej mogą między innymi przedsiębiorcy działający w sektorze branży turystycznej.
Podstawą opodatkowania dla usług turystycznych jest kwota marży pomniejszona o kwotę podatku należnego. Marża to różnica pomiędzy kwotą, jaką musi zapłacić klient, a poniesionymi w rzeczywistości kosztami.
Określenie podstawy opodatkowania w odniesieniu do procedury VAT marża przyczyniło się do konfliktu pomiędzy przedsiębiorcami i urzędami. Zdaniem urzędów przedsiębiorca zobowiązany jest do wyliczenia marży zanim otrzyma zaliczkę. Z kolei przedsiębiorcy są zdania, że VAT powinien dotyczyć wyłącznie marży wyliczonej uwzględniając faktycznie poniesione koszty.
Wieloletni spór zakończył się w roku 2018, kiedy to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł:
“Z chwilą, w której biuro podróży będzie znało ostateczne koszty faktyczne konkretnej podróży, powinny one zostać uwzględnione dla celów określenia VAT zgodnie z art. 308 dyrektywy VAT, w razie potrzeby poprzez korektę deklaracji VAT złożonej w chwili otrzymania zaliczki.”